Blogaren artxiboa

Aniztasunari erantzun

Asko dira eskola inklusiboaren ezaugarriak eta ondorioz, asko dira gertatu beharreko aldaketak. Aldaketa prozesu guztiek luzeak eta zailak izaten ohi dira, eta hau ez da salbuespena. Aniztasunaren trataerak ikuspegi inklusiboa Ikastetxeko Hezkuntza Proiektua (IHP) eta Ikastetxeko Curriculum Proiektuaren (ICP) elaborapenetik hasi eta geletako lana zehaztu eta garatzen den momenturaino zehar kontuan izan eta mantentzea eskatzen du.

Aldaketa prozesu honetan antolaketa atal berezi bat betetzen du. Aniztasunak aniztasuna eskatzen du, hau da, irakasle guztiengana errazago heltzeko antolaketa malgua eta estrategia pedagogiko anitzak, talde kooperatiboa erraztuz. Gelan ere, txoko, baliabide eta pertsonen taldekatze edo antolaketa garrantzi handikoa da. Antolaketa gure beharra erantzun behar dut, bestearekin egon, ikasi, bizi eta pentsatzen laguntzen dutelarik. Honen adibidetzat Antzuola Herri Eskolako eredua aipatu dezakegu. (Ikus Antzuolako Herri Eskola, HikHasi-Antzuolako Proiektuak eta HikHasi-Antzuolako psikomotrizitatea).

Ikasgela inklusiboak behar ditugu, non testuinguruan kokatuz, talde batean erritmo ezberdinak egotea onartzen den eta guztien garapen integrala eta orekatua ziurtatzen den. Proiektuak, txokoak, tailerrak edo bestelako talde mailako estrategia metodologiko ezberdinak erabiltzeko aukera dugu, baina, hauek burutzeko behar dugun espazio eta denboran antolatzeko guztien behar indibidualak zein taldearen ezaugarriak kontuan izango dira.

Garrantzi handikoa da baita, lan burokratiko eta administratiboa izan arren,  kurtso amaieran proposatutako antolaketa, metodologia, estrategia, ekintza, etab.-en onurak eta zailtasunak aztertzea eta hauek urteko planaren memorian jasotzea aldaketa prozesuaren oinarriak eraikiz.

Aniztasunaren trataerari dagokionez, eta barne hausnarketa azaleratuz,  nire ikuspegia inklusiboa da, nire aldaketarako jarrera ona, baina nire kezka handia. Etorkizunean, eskolara joatean, ikuspegi selektibo eta metodologia tradizionala dituzten irakasleekin batera lan egin behar badut, zer egin dezaket eskola inklusiboaren beharra aldarrikatu eta hau lortzearen alde egiteko? Pertsona bakar batek, eta egun batetik bestera, ezin du hezkuntza sistema oso bat aldatu. Hala ere, etzipena ez da bide eta argi izan behar dugu norberak duen lan egiteko modua, norberaren gelan fitxa bat ariketa inklusibo bategatik aldatzea bezalako ekintza txikiek aniztasun aberasgarriaren bidea eraikitzen dutela.

Horregatik, aldaketa handiak ez badira ere, zuen ikuspegia zabaldu, zuen jarrera eredutzat erabili eta inklusioari etzi gabe ekin. Eduardo Galeanok esan zuen bezala, “Jende txiki askok, leku txiki askotan, gauza txiki eginez, mundua alda dezakete”

El cazo de Lorenzo

Bideoaren inguruan zerbait idaztea pentsatu dudan arren, bideoarekin nahikoa dela erabaki dut, benetan adierazgarria baita.

Oso polita da, disfrutatu, eta… nik sentitu dudan hotzikara sentitzen duzuen bitartean… hausnartu!

Eskola inklusiboaren didaktika

Eskola inklusiboari buruz hitz egiterakoan, integrazio hitza ahaztu behar dugu, errespetua, parte-hartzea eta elkarbizitzari lekua utziz. Hezkuntza Berezia eta integrazio gure egunerokotasuneko hiztegiaren parte izaten jarraitzen duten bitartean ezin dugu benetako eskola inklusiboaz hitz egin, hauek segregazioaren ezaugarriak baitira.

Gaur egungo mundua, gizartea eta eskola bera eskola inklusiboaren teoria praktikara eramateko oztopo bihurtu dira. Eskolari dagokionez, hezkuntza sistema, curriculuma, eskolaren antolakuntza, irakaslegoaren pentsamendua, ebaluazioak eta bestelako ekintzak aldatu behar dira. Eskola inklusiboaren arazoa, gaur egungo eskola da.

Hiru dira gure eskola publikoak eskola publiko inklusiboa bilakatzeko gainditu behar dituen oztopo nagusiak:

–          Oztopo politikoa

–          Oztopo kulturala

–          Oztopo didaktikoa

Politikari dagokionez, hezkuntza legeen arteko kontraesanak ugariak dira. Hezkuntza berezia, curriculumaren moldaketa bereziak eta laguntza gelak guztiontzako hezkuntzaren inguruko diskurtsoarekin batera aipatzen dira. Legeak koherenteak izan behar dira kalitatezko hezkuntza eraikitzeko eta hezkuntza inklusiboan murgildu ahal izateko.

Bestetik, kultura. Betidanik, inteligentzia maila erabili da umeen sailkapena egiteko, batzuk beste batzuek gainetik jarriz. Honen arabera, ume batek ikasteko zailtasunak dituela ezartzen da, eta kasu gehienetan, talde eta gela arruntetik bereizten da. Ikasteko gai ez diren umeak daudela pentsatzen jarraitzen dugun bitartean, eta hezkuntza berezi, integrazioa eta curriculumaren moldaketei buruz hitz egiten jarraitzen dugun bitartean, segregazioa onartutako praktika izaten jarraituko du.

Eta azkenik, gure gaiari helduta, oztopo didaktikoak, hau da, eskola eta gela mailan, irakasle modura, gainditu behar ditugun mugak edo beste era batera esanda, aldatu behar ditugun ezaugarri edota ekintzak:

  1. Lan egiteko modua: Lehiakortasuna alde batera utzi guztien arteko lan kooperatibo eta bateratua bultzatzeko. Umeek bere ikaskide guztiek, era ezberdinean izan arren, ikasteko gaitasuna dutela ulertu behar dute, eta horretan lagundu. Gelan, eta eskolan, elkarbizitza eta elkar ikasketan oinarritutako komunitatea sortu behar da. Haurrak komunikatzeko (hitz egin eta entzun) beharra asetu behar dute, kalitatezko heziketa lortze bidera.
  2. Lan estrategiak: Ikasgai eta eduki zehatzetan oinarritutako curriculuma ahaztu eta arazo zein proiektuetan oinarritutako curriculuma eraiki. Umeen aurrezagutzak zein interesak kontuan hartuta, elkarlanean ikasten ikastea bultzatu behar dugu, harremanak sendotuz, ikerketa tresna nagusian bihurtuz, bestearen interes, idei zein ekintza errespetatuz eta nola ez, guztion garapen integrala maila berean bermatuz.
  3. Antolaketa: Espazio eta denboraren antolaketa ekintzaren arabera antolatu behar da, eta ez aldez aurretik ezarritako irizpide edota helburu batzuen arabera. Taldekatzeak heterogeneoak izan behar dira, ikaskuntza interaktibo eta elkar laguntzaren bidez ikasteko aukera eskainiz. Eta azkenik, hausnarketa eta adostasuna bideratzea ezinbestekoa da.
  4. Irakaslearen ikuspegi eta formakuntza: Eskola inklusiboaren arrakasta irakasleak aniztasunaren aurrean erantzuteko duen gaitasunean oinarritzen da. Giro atseginak sortzeko gauza izan behar da, haurren interesetan oinarrituz ikasteko motibazioa lortuz.
  5. Familiaren parte hartzea: Balioen transmisioa ez da irakaslearen egitekoa soilik, familiarena zein bestelako hezkuntza agenteena ere bada. Aniztasuna onartu eta aniztasunean bizi behar dugu, guztion arteko elkarlana bermatuz. Familiaren parte hartzea eskolan garrantzi handikoa da guztion arteko eta guztiontzat eraikitako eskola izateko.

Eskola inklusiboa lortzeko horretan sinetsi behar dugu, guztiok, eta lana batera egin. Konpromisoa hartu, eta gure eguneroko ekintzak pixkanaka aldatu. Aniztasuna ez da eskolara moldatu behar, eskola aniztasunari erantzuten jakin behar dio, guztioi lekua eskainiz. Guztiontzako kalitatezko hezkuntza publikoa posiblea da, eta guztion lanari esker gizarte osoaren zein banakakoen bizitza normalizaziorantz bideratuko dugu.

Eskola Inklusiboa eta curriculumaren ikuspegiak

logo_unesco_inclusion

Inklusioak honakoa adierazten du:

–          Aniztasuna baliotzat hartzea

–          Edozein bereizketa edota jardun diskriminatzaile baztertu

–          Ikaste prozesuan testuinguru eta pertsona guztiak bildu

–          Curriculum planifikazioa ikasleen onuran oinarritzea, guztion parte hartzea bultzatuz

–          Aniztasun metodologikoa lehenetsi

Inklusioa eskolara eramatean hainbat ikuspegikin topatuko gara, besteak beste, banakakoan oinarritutako ikuspegia eta curriculumean oinarritutako ikuspegia eta bien arteko ezberdintasun nagusia testuinguruen kudeaketan datza.

Banakakoan oinarritutako ikuspegian ikasleek “arrunta” edo “berezia” bezala etiketatuak dira, bere zailtasunen arabera curriculuma testuingurura moldatu beharrean zailtasunak bideratzeko prozedura eta ebaluazio ezberdinak erabiliz. Curriculumean oinarritutako ikuspegian berriz, ikasle guztiak ezberdinak direla ulertzen da eta hezkuntza prozedura eta ebaluazioak testuinguru osoaren arabera planifikatzen dira, bakoitzaren zailtasunak aintzat hartuz baina inor baztertu gabe, guztiontzat eraginkor eta onuragarria izanik.

Curriculumean oinarritutako ikuspegia da ikasleak dituen ikasteko zailtasunak gainditu eta irakaskuntza prozesua hobetzeko aukera ematen duen ikuspuntu bakarra, guztiontzat eskola eraginkorrago eta hobeagoa lortzeko bidea zabalduz edota, bestela esanda, benetako eskola inklusiboa sortuz.

Curriculumean oinarritutako ikuspegian Ikas-estrategiak  honakoak izan daitezke:

Estrategia zuzenak:

  • Oroimenekoak: loturak eginez, irudi eta soinuak elkarrekin uztartuz, birpasa onak erabiliz.
  • Ezagutzakoak: mezuak igorriz eta jasoz, analizatuz eta arrazoituz, input eta outputerako egituta sortuz
  • Orekakoak: adimenaz igarriz, mugak gaindituz ahozko eta idatzizkoan ( ama-hizkuntzara joz, laguntza eskatuz, keinuak erabiliz, gaia aukeratuz, mezua egokituz, hitz berriak asmatuz, sinonimoaz edo itzul-inguruez baliaturik)

Zeharbidezko estrategiak:

  • Metakognitiboak: ikasgunea ezarriz, ikasketa aurreikusi eta antolatuz, ikaskuntza ebaluatuz
  • Afektiboak: antsietatea gutxituz, nork bere burua adoretuz, nork bere aldartearen berri jasoz
  • Sozialak: galderak eginez, besteekin lankidetuz, besteekin enpatizatuz

Asko dira jarraitu beharreko urratsak, bidean aurkitzen diren eraginak, askotan ohartzen ez bagara ere, ugariak  eta lortu nahi diren helburuak ez oso errazak baitira. Baina hurrengo sarreren bidez, aztertuko ditugu eskola inklusiboaren oinarriak eta, nola ez, hausnartuko dugu gure gizarte eta eskolako aniztasunaren trataerari buruz.

Bidea luzea den arren, guztion artean egiten badugu, bide polita eta emaitza ezin hobea lortu dezakegulako.

Metodologia egokiaren garrantzia

Gaurkoan ikasgai berri baten aurkezpena izan dugu: “Eskola Inklusiboaren Oinarriak”. Azken urtean zehar behin eta berriz entzun ditugu kultur aniztasuna, hizkuntza aniztasuna, koordinazioa, hezkuntza-printzipioak, partaidetza, aukera berdintasuna, ikuspegi anitzak, hezkuntza premia bereziak, zailtasunak eta bestelako kontzeptuak, eta guzti hauek, komatxoen artean aipatutako hiru hitz horie bidez lotzen direla uste dut.

Irakasgaiaren helburu nagusia etorkizunean izango dugun lanbidean topatu dezakegun aniztasuna nolakoa izan daiteke ezagutzea eta, honekin aurrez aurre topatzean, gure eskura ditugun giza-baliabide zein baliabide materialak nola kudeatu irakastea dela suposatzen dut.

Ikasturtean zehar, aukera izango dut nire buruan gaian kokatzeko eta aipatutako egia den egiaztatzeko, hausnarketa pertsonala indartuz. Baina gaurkoan, hitz horiek alde batera utzi eta eskolan garrantzi handia duen arlo bati heldu diogu: metodologia. Berriz ere, gure helburuak eta eginbeharrak planteatzeko eta bideratzeko modua gure interes eta motibazioan eragina handia duela ikusteko aukera izan dugu.

Blog honen atzean dagoen irakasgariaren izen potoloa irakurrita, edota, lortu nahi diren konpetentziak ezagututa, irakasgaia oso teorikoa eta gure artean esango genukeen bezala, “txaposoa” izatea espero nuen. Hala ere, gure onerako, irakasleak erabiliko duen metodologia oso urrun dago klase magistral aspergarrietatik.

Kontzeptuak, konpetentziak eta helburuak irakurketa, hausnarketa, idazketa, talde lana, gelako elkarrizketa eta antzerako estrategien bidez planteatu ditu, niri kasuan behintzat, interesa eta motibazio ikaragarria sortuz. Gainera, lana aurrera eramateko teknologia berriak erabili beharko ditugu, beraz, nire kasuan, nire interes pertsonala direla eta, motibazioa bikoiztuz.

Helburuak lortzeko planteatzen diren jarduera eta estrategiak edukiak bezain garrantzitsuak dira eta gaurkoan planteatu dizkigun metodoak egoki baino egokiagoak direla uste dut. Ondorioz irakasgaian, helburuak zein edukiak lortzeko, lan asko egiteko prest nago, motibatua nago, gogotsu.

Ikasketa esanguratsua posiblea da, non ikasleen parte-hartzea lekua duen. Horrelako aldaketa proposamenak, ekimenak eta hausnarketa bultzadak gure etorkizuneko hezkuntza eraikiko dutena izango dira, beraz, eraiki dezagun bidea elkarrekin!

Orellanatik

Arrasatetik Francisco de Orellanara