Blogaren artxiboa
Arazo-egoeren metodologia, ikasleen oinarrizko konpetentziak bermatzeko gako
Egun curriculumean oinarrizko konpetentziak garatzeko printzipio metodologikoak zehazten dira. Edukiak eguneroko bizitzarekin lotura izan behar dute eta horien lanketa egoera errealetan izan behar dute abiapuntua. Irakaslea izango da ikasketa-egoerak edota –eszenatokiak diseinatu eta antolatzearen arduraduna baina horien ebazpenean ikas-komunitate osoaren inplikazio aktiboa ezinbestekoa da. Horregatik, arazo-egoerak metodologia ikasleen oinarrizko konpetentziak bermatzeko estrategia ezin hobea da.
Arazo-egoeretan euren errealitatearekin lotura estua duen testuinguru eta arazoa aurkezten zaie ikasleei. Horri irtenbidea emateko (azken emaitza lortzeko) ikasleek jarduera anitzak eraman behar dituzte aurrea. Aurrerapauso bakoitzari esker ikasleek zeharka diziplina baitako zenbait konpetentzia landu dezakete eta, era berean, gaitasun digitala ere txertatzen da (informazioa bilatu, edukiak digitalki sortu, azken emaitza produkzio digital modura jaso…).
Berritzegune Nagusiak arazo-egoeretan oinarritutako zenbait unitate didaktiko landu eta guztion eskura jarri ditu Baliabide interesgarriak eta erabilgarriak benetan. Eta hona hemen nik sortutakoa (Gasteiz-en tranbia-linea berria?) , adibide gisa:
Era berean, norberak sortu dezake arazo-egoera bat. Egunerokotasuna, gertuko testuingurua eta taldearen ezaugarriak kontuan hartuta, edozein arazo-egoera lantzea posiblea da eta beti ikasketa-prozesu esanguratsua izango du bidelagun.
Arazo-egoeran oinarritutako unitate didaktikoa diseinatzerakoan, ezinbestekoa da testuingurua, arazoa eta helburua edo lortu beharreko emaitza ondo zehaztea. Ondoren, horretarako eman beharreko pausuak (jarduerak) eta erabili beharreko materialak (tresnak eta baliabideak) aldez aurretik zehaztu ditzakegu. Hala ere, egiteko modu bakarra ez dagoenez, pausu horien planifikazioa taldearen esku utzi ditzakegu, euren sormena eta erantzukizuna indartuz.
Orduan, ia konturatu gabe, arazo-egoera bakar baten gauzatzearekin hainbat konpetentzia lantzen direla konturatzen gara. Arazo-egoerak euren errealitatearekin lotura dutenez, ikasketak zentzu handia izango du, ikasleek konpetentziak zeharka garatuko dituzte eta euren inplikazio eta parte-hartzea nabarmenki areagotuko da.
Guztiontzako kalitatezko hezkuntzaren heriotza onartu dute
Bukatzear dagoen aste hau aste tristea da guztiontzako: Espainiako Gobernuak LOMCE legea onartu du.
“Enseñar a querer a su país, a defender a su país. Porque también un modelo educativo vertebra una nación, también, y también un modelo educativo hace que los futuros españoles, nuestros hijos y nuestras hijas, sepan lo que es su país y sepan como tienen que sentirse orgullosos de su país y defender a su país.” (María Dolores de Cospedal)
LOMCE legea azken 30 urteetan onartzen den zazpigarren hezkuntza erreforma da, baina, legea irakurtzerakoan, orain dela 30 urteetako lehenengo legea dela pentsatu dezakegu. WERTen legeak, besteak beste, autonomi erkidegoei botere eta konpetentziak ezabatzen ditu, gaztelaniazko hezkuntza indartzen du, ziklo bukaeretan Espainiako Gobernuak erabakitako azterketak ezartzen ditu eta erlijioko irakasgai ebaluagarria berreskuratzen du (beka bat lortzeko, adibidez, gainontzeko irakasgaiek duten pisu berbera izango du).
Esan bezala, gaztelaniazko hezkuntza indartuko da, eta horretarako, hezkuntzak murrizketa ugari jasaten duen bitartean, Espainiako Gobernuak 5000000€ bideratuko ditu gaztelania ez diren hizkuntzak zapaltzera, autonomia erkidegoei kendu eta gaztelaniazko eskola pribatuak ordainduz
Eusko Jaurlaritza erabaki parlamentarioaren zain dago lapurtutako konpetentziengatik borrokatzeko. Espainiako Hezkuntza Ministerioak erakutsitako erantzun exkaxa dela eta negoziazio zalantzan jarri du eta horregatik, auzitegi konstituzionalengana jotzeko asmoa duela aitortu du.
Lege berri honek botere politiko, irakasle, familia eta ikasle guztiak batzea lortu du, legearen kontra noski. Lege ideologiko eta atzerakoia izateaz gain, akats eta atzerapen demokratiko handia da. Hezkuntzarekiko eraso zuzena. Eskubide unibertsala negozio hutsean bihurtu nahi dute, balio atzerakoiak inposatu eta bereizketa eta banaketak indartuz.
Lege honek ez ditu gure hezkuntza sistemaren beharrak erantzuten.
LOMCE legea: Bereizketaren munstroa
Asko dira azkenaldian, LOMCE legearen aurka argitaratzen diren berriak eta aurrera eramaten ari diren ekintzak, baina, gizarteak hezkuntza lege aldaketak benetan ekarriko diguna ezagutzen du?
Honen aurrean, arduragabetasun handia somatzen dut, eta horrek arrisku handia suposatzen du guztiontzat, hezkuntza, azken finean, guztion etorkizuna baita. Horregatik, ikasle, irakasle, guraso eta guztioi, lege aldaketaren irakurketa kritiko bat egitera gonbidatzen zaituztet, gure hezkuntza defendatzeko, guztion ardura eta elkar borraka beharrezkoa baita.
Eduki eta ebaluazioek dira aldaketa nagusiak jasoko dituztenak. Irakasgai tronkalen curriculuma Madrilen adostuko da eta ikasleek honetan oinarritutako derrigorrezko azterketa bat gainditu beharko dute etapa batetik bestera pasa ahal izateko. Azterketa hauen emaitzak publikoak izango dira.
Horren atzetik, zentralizazioa eta bereizketen sakontzea dago eta horrek gizartean era zuzenean eragingo du. Aniztasunari aurre egiteko gaitasuna ezabatuko dute, bazterketa indartuz. Hezkuntza, sistema guztiz injustua bilakatuko da, aukera berdintasuna bermatzea ezinezkoa izango delarik. Legean egiten den kalitatearen planteamendua ez dator inkusioaren planteamenduarekin bat. Hezkuntza, lasterketa konpetitibo batean bihurtuko da eta zailtasunak duena galtzaile izendatuko da.
Gainera, eskola kontseiluaren eskubideak gutxiagotu egingo dira, zuzendaritza indartuz eta hain garrantzitsua den familiaren parte-hartzea alde batera utziz. Horrela, gure hezkuntza-komunitateko faktore nagusietako bat ezabatuko da eta aspaldiko garaietako eskolaren antolakuntza bertikala bueltatuko da.
Erlijioko irakasgaia bueltatzen da, eta honen curriculumaren arduraduna eliza katolikoa izango da, laikotasuna ahaztuz. Irakasgaia ebaluagarria izango da, espediente akademikoan eragina izango du alegia.
Eskola-tokiak eskaeraren araberakoa izango dira. Hau da, eskaria pribatua bada, horretara bideratuko dira baliabideak. Eskola publikoa ez da defendatuko eta hezkuntzaren pribatizazioa areatuko da.
Euskadiren kasuan, gure kultura eta curriculuma zapalduak izango dira, gure eskola gobernu zentralaren menpe egongo baita. Gure kultura, herrigintza eta eskola bakoitzak egindako lana ez da aintzat hartuko. Gure hizkuntzari dagokionez, ez da asko zehaztu, baina esandakoaren arabera, D eredua arrisku handian dago.
Berrikuntza bultzatu beharrean, atzera pausu bat egingo dugu. Eskolak, azken urteetan egindako lana eta lortutakoa ez da kontuan hartuko. Hezkuntzari ikuspegi merkantilista batera bultzatuko zaio, pertsonak alde batera utziz eta ekonomia, lehiakortasuna, ezberdintasunak eta bazterketa erabat indartuz.
Guk nahi dugun eskola ez da LOMCEk proposatzen duen eskola. Gure eskola guztion artean egiten dugun eskola da, bertan guztiok gara partaide. Ikasleen arteko kooperazioa eta elkarlana bultzatu nahi dugu. Ebaluaketa jarraituei esker hobekuntzak proposatu nahi ditugu. Guretzako pertsona eta elkarbizitza hezkuntzaren irizpide garrantzitsuenetakoak dira! Elebitasun eraginkorra bermatu nahi dugu. Horregatik, gure arteko ezberdintasunak ahaztu eta legearen kontra bat egin behar dugu. Indarrak batu eta gure hezkuntza defendatu!
- Informazio gehiago:
“Rechazo mayoritario de los agentes educativos vascos a la LOMCE” – Diario Vasco, 2013-02-19
Murrizketarik ez! LOMCE ez! Euskal Herrian, gure hezuntza! – STEE-ELIAS, LAB eta ELA
Lo que esconde la LOMCE. Análisis del anteproyecto de la Ley de Educación – Soy pública
Anteproyecto de la Ley Órganica para la Mejora de la Calidad Educativa – Gobierno de España